Bir Tanrıtanımaz'la Din Adamı'nın Tartışması
Bedrettin ŞimşekBir Tanrıtanımaz'la Din Adamı'nın Tartışması Sözleri ve Alıntıları
Bir Tanrıtanımaz'la Din Adamı'nın Tartışması sözleri ve alıntılarını, Bir Tanrıtanımaz'la Din Adamı'nın Tartışması kitap alıntılarını, Bir Tanrıtanımaz'la Din Adamı'nın Tartışması en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Beni, ayetle ikna etmeye çalışanlara tepkim bu, bundan sonra
Ama Peder, o eşsiz ayetleri bir de sizin mübarek ağzınızdan duyarsam inançsızlığım bir kat daha artacak. İster misiniz onu birlikte okuyalım? Ruhumda inancın daha önceden yükselttiği tüm kaleler yıkılsın istiyorum. Geriye bir şey kalmasın. Kalbim sert bir kaya gibi üzerine kurulma şanssızlığında bulunmuş tüm yapıları temelinden devirsin. Okuyun Peder, okuyun da inançsızlığım daha da sağlamlaşsın. Taştan örülmüş duvarlar yıkılsın, bağlarım gevşesin, zincirlerim kopsun, tüm halkaları darmadağın olsun.
Sayfa 34
"şimdinin dinleri, geleceğin mitleridir."
Biz yüzyıllar önceki insanların taptığı putlara nasıl baktıysak, onlar da şimdi bizim taptığımız Tanrı'ya öyle bakacak.
Sayfa 170 - kaynak yayınlarıKitabı okudu
İnsan Tanrı'nın varlığını başkasına kanıtlayamaz, ancak kendine kanıtlar. Bu yüzden hiç kimse Tanrı'nın olduğuna inandırılamaz; olmadığına da ikna edilemez.
Sayfa 116 - kaynak yayınlarıKitabı okudu
Din Peder, dünyanın acılarından doğuyor; yaşayabilmek için o acıları gidermeye hiç yanaşmıyor. Çünkü ifadesini onlarda buluyor. Dahası, o acıları gidereceğine söz verirken insanlara yalan söylüyor.
Sayfa 22
Dinden çıkmak için kutsal kitaplar tek başına yeter
Düşmanlarım dostça bir çehre takınarak, ikiyüzlülükle, ellerinde kutsal kitaplar olduğu halde yanıma yaklaştılar. O ana dek kutsal kitapları okumamıştım. Onlar bize neye inanmamız gerektiğini bildirir, ama bunu açıkça söylemezler. Onlan okudum ve neye inanmamamız gerektiğini anladım. Demek ki ben Tanrı'ya kutsal kitapları okumadığım için inanmışım Peder. Okusaydım inanır mıydım hiç.
Sayfa 34
Unutma, Tanrı için aptalın dindar olması, akıllının dindar olmasından iyidir ve hayat, aptal olmakla günah işlemek arasında bir mücadele gibidir.
Sayfa 13
Hayat bize emanettir Peder. Tanrı ise tüm müsrifliğiyle onu kıskanır, bizden onu harcamamızı bekler. Ben harcadım. Elimde bir şey kalmadı. Böylece bana verilmiş o armağandan başka aslında bir şeyim olmadığını anladım. Şimdi hiçbir şey kaybettiğimi bana geri döndüremez, zararımı telafi etmez.
Sayfa 10 - kaynak yayınlarıKitabı okudu
sözler köşkü kitlesi ateistlere nefret kusarken :D
"Ey ateizm" İğrençlikler doruğu! Senin canice uygulamalarına bir son olmayacak mı? Aşağılık sözcüklerin, dinsizliklerini en tiksindirici şekillerde tekrar edip, cürctlerini sonunda Tanrı'yı da suçlu çıkarmaya kadar vardıklarında, söyleyebileceğin artık daha fazla ne olabilir? Senin, ifadesini küfürlerle bulan rezilliklerinde durdurak olmayacak mı?
"Ey ateizm" Tanrı'yı inkar eden, sonunda insanın da kendini inkar etmesine yönelen sapık felsefe! Bu rezilce fikirler kulağımdan geçse de, ruhumdan içeri sızamayacak, kalbimde ancak bir tiksinti uyandıracak. Bir mezardan doğmuş, ölümle hayat bulan bu felsefe amaç gütmez. O, canlılığın yok edicisi, sonsuzluğun inkarcısı, her şeyi cesede dönüştürür ve yaşayan her varlık onunla taşa döner, böylece kaçınılmaz ölümün bir sıfatıdır. Çok konuşur; ama dilsizliğe mahkum ettiği hayat çok kısadır. Onu seven ömrün kısalığını sever; onunla ölümü özler. Vaat ettiği hiçbir şey yoktur. O, teselli sunamaz. Kalbinden Tanrı'yı söküp attığından sevecek kimsesi de olmaz.
Sayfa 132 - kaynak yayınlarıKitabı okudu
Kim 'Ben bir hayal görüyorum ve herkesten o hayali görmesini bekliyorum' deme hakkına sahiptir? Bir Tanrı'ya inanan işte bunu ister.
"Yeni bir çağ başlıyor Peder ve bu başlangıç artık dinlerin sonunun geldiğini söylüyor. Unutmayın, herkes kendi cehenneminde yanar. Herkes kendi cehennemini bir duvarla çevirir, ama orada kendini yalnızlığa ne kadar da itse sonunda dünyaya kendini yaktığı ateşten sıçratacaktır.
Kendini yalnızlığa iten, bunu başkalarını da peşinden sürüklemeden yapabilir mi?"
Sayfa 168 - kaynak yayınlarıKitabı okudu
Madem Tanrı kendine itaatkar kullar istiyordu, neden merakı yarattı? İnsan tabiatına karşı mücadele ederek, kim ne zafer kazanmış?
Sayfa 152Kitabı okudu
"Siz filozof musunuz?"
"Değilim, ama cehenneme atılırsam filozof olacağım kesin. Orada inceleme merakım büsbütün artacak. Pek çok araştırmalara girişeceğim. Kafama yanıt arayan bir sürü soru gelecek. Pek çok budalaca soruyla karşılaşacağım. Tüm zamanım onlara akıllıca yanıtlar aramakla geçecek. Ama cennette öyle olur mu hiç? O rahatlık içinde soru sormak kimin aklına gelir? Oraya filozof giren tüm bildiklerini unutarak çıkar. Cennette düşünmeye düşünmeye kafa tembelleşir. Öyle olması doğal. Tanrı cennete sokacağı kullarını hiç düşünmeyenler arasından seçmiyor mu? O halde onlar tam yerlerini buluyorlar. Ama düşünenler düşünmekle sadece günah işledikleri için, tam gitmeleri gereken yere, cehenneme gidiyorlar."
Sayfa 55 - kaynak yayınlarıKitabı okudu
Eğer cehenneme atılırsam Tanrı'ya orada şunu sorma hakkım olacak: 'Neden bana engel olmadın? Bana engel olmadığın için yaptığım işe rıza gösterdiğini sandım'. O zaman o, şöyle diyecektir: 'Ben seni iradeyle yarattım. Kötüyü olduğu kadar iyiyi seçmek de senin elindeydi'. O zaman ben şöyle diyeceğim: 'Demek ki beni zayıf yarattın. Neden daha güçlü yaratmadın? Ne olacağı belliyken neden beni zaaflarla donattın? Böyle bir sonucu öngörebilirdin. Demek ki beni sırf cezalandırabilmek için yarattın. O halde suçlusun Tanrım. Cehenneme benimle birlikte senin de girmen gerekiyor . At beni ateşe. Kendi beceriksizliğinin eserini, kendi ellerinle mahvet.
Sayfa 28 - kaynak yayınlarıKitabı okudu
Dünya imtihan yeriyse, din adına suç işlememek gibi güç işi başaranlar başkalarının suç işlemesinden kazançlı çıkacak, hatta onlara bakıp övüneceklerdir bile. Onların iyi sayılması için başkalarının kötü olması gerekir. İşte dinin işlediği günahları, yaptığı kötülükleri görüyor musunuz Peder? Hayalinde dahi olsa bir cehennem yaratan, önünde sonunda onu gerçeğe çevirir. Dindarlar suç işlenmesine bu yüzden sessiz kalır, nasıl olsa onlar cehenneme gideceğinden, sonunda kendileri de cennete gidebilmek için suç işlenmesi onların umurunda bile olmaz. Böylece her gün yeni kurbanlar verilir. İşte Peder, dinin dünyayı suçtan kurtarmak gibi bir derdi yokmuş demek ki.
Sayfa 37
"Asıl Tanrı'ya inandığım zamanlarda huzursuzdum ben. Onun istediği gibi yaşamak için çekmediğim zahmet kalmamıştı. Ne zaman bir buyruğunu yerine getirmek istesem aklım buna karşı çıkıyor, ruhum bin parçaya bölünüyordu. O zaman neden bu engelleri kalbime yerleştirdi diye soruyordum? Karşıma çıkan engellerden yılmıyordum. Asıl ruhumdaki engellere takılıp düşmekten korkuyordum. Bu yüzden kalbimin sesine kulaklarımı tıkadım. Kendimin en büyük düşmanı oldum. Tanrı'ya yaklaştıkça bu düşmanlığım artıyordu. Ta ki asıl düşmanın o olduğunu görene dek. Artık huzurluyum. Kendimle barıştım. Şimdi ise siz bu huzuru çok görüyorsunuz bana. Bana huzursuzluk tattırmak istiyorsunuz"
Sayfa 29