Bir Tereddüdün Romanı
Peyami SafaBir Tereddüdün Romanı Gönderileri
Bir Tereddüdün Romanı kitaplarını, Bir Tereddüdün Romanı sözleri ve alıntılarını, Bir Tereddüdün Romanı yazarlarını, Bir Tereddüdün Romanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O vakit bana öyle gelir ki yeryüzünde yapayalnızım, meçhul şeyler, belirsiz tehlikelerle çevrili, müthiş surette yalnız
Sayfa 60Kitabı okuyor
Bazen kalabalıkların ortasında, tek başına kaldığımız vakitlerdekinden fazla yalnız değil miyiz? Öyle zamanlarda kendimizle bile baş başa kalamıyoruz ve bunu yapabilmek için dağ başları arıyoruz
Sayfa 50Kitabı okuyor
Bir insanı tamamıyla tanımak için bazen asırlar bile yetişmez; kâfi derecede tanımak için bazen bir an bile yetişir.
Sayfa 50Kitabı okuyor
İnsan, çektiği ıstırap nispetinde zevk duyar: Ne kadar acıkırsa yemekten, ne kadar yorulursa dinlenmekten, ne kadar ararsa bulmaktan o derece zevk alır……Eğer bir adamın hayatında duyduğu haz ve keder yekûnları hesap edilecek olursa görülecektir ki hiç kimse kimseden daha fazla ne mesut ne de bedbahttır. Hepimiz kahkahalarımızı gözyaşlarımızla ödüyoruz ve bu hususta bir dilenci bir mil- yarderden farksızdır.
Sayfa 48Kitabı okuyor
Nerede şimdi o?
Nasıl bir tesadüf, nasıl bir hâdise veya mecburiyet, hangi yollarda, nerde ve ne zaman bu iki insanı karşılaştıracak, tanıştıracak ve birbirine yaklaştıracak? Gazali'nin meçhul sevgilisi için kendi kendine sorduğu gibi, "Nerde şimdi o? Sarı saçlı mıdır, esmer midir ve gecenin büyülü şiiri içinde, acaba, şimdi ne düşünüyor?"
Sayfa 35Kitabı okuyor
Evleniniz, çocuğum... Benim yaşımda yalnız yaşamanın ne olduğunu bilmezsiniz. Akşamüstü, evde, ateşin karşısında, yalnızlık, o vakit bana öyle gelir ki ve yüzünde yapayalnız, meçhul şeyler, belirsiz tehlikelerle çevrili, müthiş surette yalnız ve tanımadığım komşumdan beni ayıran duvar, penceremden gördüğüm yıldızlar kadar onu benden uzaklaştırır
Sayfa 34Kitabı okuyor
Bu türlü hastalıkların muayyen bir tedavisi yok
Her gece ağlıyor.On bir kilo kaybetmiş.Kendisine bir dalgınlık ve unutkanlık gelmiş...
Hepimiz kahkahalarımızı gözyaşlarımızla ödüyor
Çok gülenin çok ağladığını söyleyen atalar sözü de bize heyecanlarımız arasındaki muvazeneden doğan bu büyük müsavati bildiriyor.
Sayfa 48 - Ötüken neşriyatKitabı okuyor
Müfritsiniz kuzum
Ben dedi, okuduğum kitabın kahramanlarını sevmek isterim; onları dostum farz ediyorum,hep kendileriyle beraber yaşıyorum ve yanımdan ayrılmalarını istemiyorum.Onun için bir kitabın kahramanını pek çok sevmeliyim.Senelerce aynı kitabı tekrar tekrar okuduğum vardır.Öyle bir kitap arıyorum ki bütün hayatımda bıkmadan hep onu okuyayım.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Müphem bi' gül açar içimde,ah Ne pembedir ne özgür
Geceyi müphem olarak hatırlamaya başladı.
Sayfa 7Kitabı okuyor
Bizi ürküten kendi kendimizi tenkittir. En büyük düşmanım benim. En çok kendimden korkarım, korkarız değil mi?
O vakit kendi kendinize: “Mâna nedir?” diye sorsanız... “Mânâ”ya mâna veren de biz değil miyiz?
Gazali’nin meçhul sevgilisi için kendi kendine sorduğu gibi, “Nerde şimdi o? Sarı saçlı mıdır, esmer midir ve gecenin büyülü şiiri içinde, acaba, şimdi ne düşünüyor?”