"Sakın unutma," dedi, "insanlara hiçbir zaman düşkün olduğunu belli etmeyeceksin. Üstünde en iyi kıyafetlerin, yüzünde gurur oldukça elde edemeyeceğin bir şey yok."
Pürüzsüz ten çizgilerle dolduğunda, parlayan gözlerin ışığı donuklaştığında kişi ne hisseder acaba? Solan bedenlerin daha fazla solmasını görmektense, bir ağızda yok olmak mı ister?
Her ikisi de öyle ihtiyatsız ve anı anına yaşayan insanlar ki... Önlerindeki uzun yılları göremiyorlar. Tüm çocukluğum onların güzelliğini, gözyaşlarını ve sıkıntıya dayanma güçlerini inceleyerek ve üzülerek geçti.