Herkese merhaba!
Kendimi bildim bileli hep yazdım. Acılarımda, mutluluklarımda elime bir kalem siper eder korumaya alırdım kendimi. Güvenmeyenler olmadı mı? Evet, oldu. Herkes küçükken normal bir çocukluk hobisi diye bakıyordu. Diğer derslere vermem gereken önemlerden bahsediyorlardı. Ama değildi. Yazmak benim için hiçbir zaman hobi olmadı.
Bu bendim. Elimden kağıda damlayan tüm kelimelerle koca bir bütündüm. Hissedebiliyordum bunu.
Şimdi genç bir kadın oldum ve yıllardır hayalini kurduğum sayfalarda nefes almaya başladım.
Bir Yokuşta... Yazdığım 2. fakat bastırdığım ilk kitabım oldu.
Eksiklerim hatalarım elbette var. Hem de fazla fazla...
İstiyorum ki hep beraber okuyalım. Bana gerçek okuyucular, kitap sever insanlar olumlu ve olumsuz yapıcı eleştirilerde bulunsunlar. Hep beraber büyüyelim ve büyütelim.
Hepimizin hikâyesi olsun.
Şimdiden okuyan herkesin gözlerine, yüreklerine sağlık
