İnsan yüreğinin çok sağlam bir işleyişi vardır. Gerektiğinde güçlüklere göğüs gerer, soğuğa, açlığa, haksızlığa, işkenceye, hıyanete dayanır, ama kader bir çocuk gibi kelebeğin kanadını yaralar.
Yürek bu mücadeleden yorgun çıkar.
O andan başlayarak belki insan daha güçlü, belki de hareketlerinde daha kararlı ve bilinçli olur.
Fakat kendisini mutlu kılan canlılığını yitirir...