" şairin 15 yıllık suskunluğunun ardından ne
içerdiği büyük merakla beklenen; kimilerinin "beklemeye değdi"; kimilerinin
"umduğumu bulamadım" şeklindeki yorumları ile karşılanan eseridir. Halbuki kitap;
ismi ile, cismi ile "şiirimle yüzyüze gelenler dünya ile olan ilgilerinde yeni bir açılım,
gerekirse bir rahatsızlığı fark etmeliydiler"İsmet Özel'in
rahatsızlık yaratmak için ortaya koyduğu bir eleştiridir. Şair, bu eleştiriyi, “kendine
mahsus bir düşünce biçimi” olarak nitelediği şiir ve masalı birleştirerek yapar ve
böylece, “büyük ölçüde mesnevi formuna yakın” bir eser yazar. Böylelikle, “Yeni Türk
şiirinde yapılmamış bir şeyi” yapmış ve farklı olma arzusunu da sergilemiş olur.
Kitapta, masalsı unsurlar ve felsefî ilkeler paralelinde yürüyen eleştiri; 21. yüzyıl
insanını özüne dönme, varlığını ve hürriyetini, yok etme değil; birlikte bayındır olma
yolunda harcama, dünyayı yaşanılır kılma gibi amaçlara odaklanmış durumdadır.
Böylelikle, Bir Yusuf Masalı, şairin düşünce dünyası, hayatı algılayış biçimiyle ilgili
önemli ipuçları da barındıran bir eser haline gelmiş olur.
Eser, sonu itibariyle bir bitmemişlik hissi uyandırır. Şair, bu yarım bırakılmışlık
hissini metnin artı tarafı sayar. Çünkü o, okuyucunun kendi masalı ile Yusuf’un masalı
arasında kıyaslamalar yapmasını, hatta masalı kendince yeniden yazmasını istemiş,
okura “ben buraya kadar geldim, gerisi sana ait” diyerek, onu kendi masalının etken
öznesi olmaya çağırmıştır."
