Milli Mücadele yıllarında faaliyet gösteren Birinci Meclis, muhalefetin de son derece etkin olduğu bir parlamento idi. Dönemin iktidarının hızlı karar almak adına zaman zaman Meclis’i devre dışı bırakma eğilimine sert tepki gösteren bu muhalefet, anayasal haklarının üzerine titriyordu. Başkumandanlık Kanunu’yla Mustafa Kemal’e verilen olağanüstü yetkiler, yine Mustafa Kemal’e tanınan “bakan seçimlerinde aday gösterme yetkisi” veya “İstiklal Mahkemeleri’nin başına buyrukluğu” İkinci Grup adıyla anılan bu hareketin muhalefet ettiği başlıca konular arasındaydı. Temel hak ve özgürlükler noktasında da son derece hassas olan bu muhalefet hareketi, Lozan’da verilen tavizleri her fırsatta eleştirmekten de geri durmuyordu. 1922 Temmuz’unda çoğunluğu sağlayan muhalifler Mustafa Kemal’e rağmen, eleştirdikleri konularda Meclis’te istedikleri yasal düzenlemeleri kanunlaştırmışlardı. Size bildiklerinizi yeniden düşündürecektir
