26 yy'da geçen romanda, insan doğadan ve kendi benliğinden koparılmış, 'biz'leşerek teknolojiye ve bürokratik devlete teslim olmuştur. Kişisellik yoktur. İnsanların adları değil numaraları vardır. Saydam, cam duvarların arasında yaşayan insanların her dakikası devketçe belirlenmekte, denetlenmektedir(Arka kapaktan).
1920'lerde dünya edebiyatının
Distopyanın yapıtaşı olarak bilinen Biz...
Orwell ve Huxley'in eserlerini yazarken esinlendikleri Zamyatin'i okumaya başladığımda beklentim çok yüksekti. Beklentimi karşılayıp karşılamadığı konusunda emin olamıyorum. Zamyatin'in yaptığı yeni bir dünya kurmanın yanısıra ciddi bir eleştiri. Bu yüzden kitap uzun yıllr ülkesinde basılamıyor. Kusursuzluğu matematikle yakaladığını düşünen bir toplumu anlatıyor eserinde. Ama özgür olan kusursuz olamaz. Her şey sistematik ve düzen içinde, kaosa yer yok. Ama evren tam bir karmaşa değil mi?
Karakterimiz D503'ün psikolojisini okuyoruz. Yazar bu konuda çok başarılı. Öyle anlar geliyor ki karakterin kafa karışıklığı size yansıyor ve sanki bazı şeyleri anlamıyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz. Kitabın sonu ise şaşırtmayı başarıyor.
Herkes Orwel'ın 1984'ü ile aşırı benzediğini hatta Orwel'ın büyük oranda Zamyatin'i kopyaladığını söylemişti. Ancak ben Huxley'in Cesur Yeni Dünyasını daha çok hissettim kitapta. Tek bir farkla: Biz'i daha başarılı buldum.
Kitabın dili sizi yer yer yorabilir ve yavaşlatabilir. Ancak yazarın isteğinin de tam olarak bu olduğunu düşünüyorun. Okumaya değer bir eser. Tavsiye ederim.
Yazar ile tanıştığım bir kitap oldu. Ramazan ayının ise okunan ilk kitabı. Bu kitap Orwell’in 1984 adlı kitabı ile benzer bir kurguya sahip. Ancak önsözden anladığım kadarıyla Zamyatin Orwell’den önce davranmış. Büyük Birader ve Velinimet kavramları ortak ancak bu iki güç etrafında gelişen olaylarda farklılıklar var. Ütopyaların anlatıldığı kitapları severim. Hayal gücünün doruklarında yazıldıklarını düşünüyorum. Bilim kurgu gibi değil de daha çok ileri görüşlülük gibi bir durum anlatırlar çünkü. Aslında bunun peşi sıra “Cesur Yeni Dünya”yı okumayı düşünüyordum ama üst üste benzer tarz ve konuda okursam sıkılırım diye düşünerek vazgeçtim. O da sonraya kalsın bakalım.
Kitabımız bir nevi günlük gibi yazılmış. Her bölüm bir gün aslında ve baş kişimiz D-503 tarafından içten bir şekilde yazılıyor.
Kendimi 1984'ün eski bir versiyonunu okur gibi hissettim. Karakterler ve olaylar bir yere kadar aynıydı desem yeridir. Sonlara doğru ufak farklılıklar başladı ama bu önsözde anlatılıyordu zaten ve büyük fark yoktu aslında.
1984'ü çok sevdiğim düşünülürse bu kitabı da çok sevdim. 1984'ü okuyup sevdiyseniz bu kitabı da çok seveceksiniz. Henüz okumadıysanız önce bu kitabı okuyup sonra 1984'ü okursanız bence daha sağlıklı olur.
Kara üçlemenin kitaplarını sonunda okuyup bitirdim. Üçlemenin ilk ve en eski kitabı. George Orwell'ın 1984 ve Huxley'in Cesur Yeni Dünya adlı eserlerine ilham olmuş bir kitap 'Biz'
Orwell ve Huxley, Zamyatin'den çok fazla esinlenmişler aslında. Kitabı okurken 1984 ve Cesur Yeni Dünyanın kitaptan neleri alıp da işlediğini çok açık bir şekilde anlayabilirsiniz.
Kitabın üçlemenin diğer kitaplarına göre daha zor ve karmaşık bir dili var. Bazı konuşma ve olayları şahsen anlamakta zorlandım. Ama tüm bunlara rağmen güzel ve ilgi çekici bir eser. Yevgeni Zamyatin'in çağının çok ötesinde bir dünya hayal edip bunu kaleme dökmesi oldukça muhteşem. Tavsiye ederim.
Esenle kalınız.
