Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Biz Hep Şatoda Yaşadık
Shirley JacksonEn Yeni Biz Hep Şatoda Yaşadık Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Biz Hep Şatoda Yaşadık sözleri ve alıntılarını, en yeni Biz Hep Şatoda Yaşadık kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.183 syf.
·
Puan vermedi
Başarılı yayın çizgisinden dolayı kitaplarını daha dikkatli bir şekilde incelediğim Siren Yayınları’nın bu kitabını görünce ilgimi çekmiş ve hemen almıştım. Shirley Jackson’ın en önemli eseri sayılabilecek bu kısa roman birçok yazarı da etkilemiş zamanında. İçinde gotik edebiyat unsurları bulunan özgün ve orjinal bir eser. Ana karakter Merricat içinden yer yer ‘Küçük Prens’ yer yer bir canavar çıkan 18 yaşında bir kız. Bir aile trajedisi yaşadıkları için ablası ve sakat amcası ile yaşamak zorunda kaldıkları şehirden uzak evlerinde, kasabalılar tarafından sevilmedikleri için izole bir halde kendi kurdukları hayatı yaşayan bu ailenin garip ve sevimli hikayesi anlatılıyor. Bazı noktalar kitap boyunca gizli kalsa da özgünlüğü ve her sayfasında üst düzeydeki gerilimiyle okunmasını tavsiye edeceğim bir eser.
Biz Hep Şatoda Yaşadık: Büyük Usta Shirley Jackson’ın Tekinsiz Mirası
Yer, Amerika Birleşik Devletleri. Tarih, 26 Haziran 1948. Gazete, New Yorker. Yayınlanan öykü, The Lottery (Piyango). Sonraki haftalarda gazetenin posta servisi oldukça hareketli; öykü hakkında sorular var. İnsan ruhunun karanlık yönleri mevzu bahis olunca tepkiler türlü türlü, övgülerse çoğunlukta. Yazar öyküyü açıklama taleplerini geri çeviriyor; eserinin kendi kendisini ifade edeceğini belirtmekle yetiniyor. Bazıları ya yazarın açıklamasını yeterli bulmuyor ya da öyküden anladıkları hoşlarına gitmemiş; mesela Güney Afrika Birliğince yasaklanıyor öykü. Ondan sonrası? Takdir ve ilgiyle karşılanan yazarın resmi kariyeri başlıyor.
Cemalettin Sipahioğlu
İncelemenin tamamı: kayiprihtim.com/inceleme/biz-he...
8/10 puan verdi
Huzurlu bir kitap
Kitabı kesinlikle çok beğendim.Benden 5 yaş küçük bir kız kardeşim var ve sisterhood kavramını çok güzel pekiştiren bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Kitap her ne kadar gerilimli korkunçlu gibi başlasada ilk başta ben kitabın ortalarını ve özellikle sonunu oldukça huzurlu buldum.Charles karakteri kitaba dahil olana dek o evin stabil hali ve Constance 'ın ev üzerindeki anaçlığı,Marricat'in o küçük haliyle (kitapta yaşından söz edilmemiş ama Constance ona küçük kızım diyor) ablasına sahip oluşu onu herşeyden korumaya çalışması....
-spoiler-
Kitapta tek anlayamadığım konu Merricat'in geleneksel anlayışlara bu kadar bağlı bir insan olmasına nazaran yaptığı şeyi öğrenmemiz.Evin mümkün mertebe her yerine bişeyler gömen ve ya asan bu çocuğun,cisimleri onları koruyacaklarına olan inancıyla kıyasla bu kadar vicdansızca bir eylemde bulunabilmesi biraz çelişiyordu.Kitapta agorafobi çok güzel anlatılmış çünkü Shirley Jackson'da kitabı yazarken bu hastalıktan muzdaripmiş.
Kasaba halkının yaptıklarından pişman olup onlara yiyecekler göndermesi ise oldukça güzel bir sondu.Ben kitabı çok beğendim,okurken çok da keyif aldım.Sizede keyifli okumalar dilerim.
‘Biz hep şatoda yaşadık’ bol bol gerilim yaratan, içinizi sıkan bir kitap. Amacının bu olduğu kanısına vardım yaptığım araştırmalarda, öyle ise amacına ulaşmış. Ancak bana göre başı sonu olmayan, kurgusu eksik ve yavan bir kitap. Açık konuşmak gerekirse bana hiç keyif vermedi. Altını çizdiğim bir cümle dışında ne ruhu ne de vermeye çalıştığı şehir kültürü ve isterik ruhlu kızlar ne yazık ki bana hiç uygun değil. Yine de okuyacaklara kolay gelsin
Birinci tekil şahıs anlatımını gördüğümde içimde bir tiksinti baş gösterir. Iyy, derim birinci tekil şahısta yazılmış. Oldum olası bu anlatım şeklinden haz etmemişimdir ve bana okurken hep işkence çektirmiştir. Gelin görün ki Shirley Jackson beni şaşırttı. Tüm tiksintimi birkaç cümleyle sonsuzluğa gömdü. Bir daha böylesi güzel bir kullanımla
Mary Katherine Blackwood ablası Constance’ı,Richard Plantagenet’ı ve köygöçüren mantarı Amanita phalloides’i seviyor.Ve ailesindeki diğer herkes öldü.
Gizemli bir eve götürüyor bizi yazar,kasaba halkının yaklaşmaktan bile haz etmediği,güzel bahçesine pek çok şey gömülü olan.
Gotik edebiyat..En azından benim için karanlık bir odaya adım atma deneyimiydi.Kendine çekip sizinle türlü akıl oyunları oynayan ufak sesler,arkanızda beliren gölgeler..
Kitapta en çok ilgimi çeken şey ise kitlelerin şiddet eğilimine değinilmesi.Toplum baskısından daha derin bir nokta bu.Yazarın şiddeti anlatırken kullandığı ifadeler çok sert,kasaba halkının aslında her birinin içinde bastırdığı duyguların diğerlerinden destek aldığında nasıl yıkıcı olabildiğini de gösteriyor ve ne yazık ki bu hayal ürünü değil.
Shirley Jackson çok bilinen ve aslında bir o kadar da bilinmeyen bir yazar.Agorafobiden muzdarip son yıllarında.Bu kitap da o korkunun izlerini taşıyor ve sağlığında tamamladığı son kitap oluyor.1965’te öldüğünde,iki kitap ardında yarım kalıyor.Sıra diğer kitaplarında..