Yazarın bu dönemde 42 yaşında olduğunu öğrenerek başladım kitaba. Aynı zamanda yurt dışı içinse (Paris) Galata rıhtımından kalkan vapurla gidildiğini öğrendim.
Mesela yazarın iyi taraflarını örnek almak gerek. O dönemde başlayan bir yurt dışı, bir Batı hayali var. Yazarımız bizzat gidip görüyor oraları tabi. Bakıyor ne var ne yok gibisinden. Dikkatimi çeken çok önemli bir konu var ayrıca. Nedir derseniz, Batı insanın hiç de beklenildiği gibi olmadığını, tamamen güzellik ve mutlulukla kurulu olmadığını hatta tamamen rezalet olduğunu ve o dönemin kuralları içerisinde bunun dışlandığını (Osmanlı’da ki zaten ahlaki olarak da uygun değildir bozuk bir toplumda olmayı kim ister. Birçok yerde erkeklerin size neler yaptığını biliyorsunuz hanımlar; Laf atma, bakışlar vs) ve bunun neticesinde de toplum olarak en medeni toplumun Osmanlı olduğunu vurgular.
Ayrıca nedir, necidir bilmem lakin Ahmet Haşim’in kadınlar hakkındaki fikirlerini bir duyarsanız emin olun kendisinden nefret edersiniz. Şu çağda olsaydı kim bilir nasıl karşılanırdı. En kibar şekliyle söylemeye çalışacağım. Kadınların toplum içerisinde ÇIPLAK olmasını söyler. Bunun cinsel bir etki yaratmayacağını, böylesinin daha iyi olacağını söyler durur. Hatta bunu bir yazısında üstü kapalı olarak da belirtmiş birisidir ancak nasıl tepki çekti, ne yaşadı bilemem. Benim fikrim tek cümledir aslında. “Sanane, kadınların yahut insanların yaşam tarzından be adam!”
Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar ve iyi geceler dilerim..
