Ahmed Arif ’ten en çok Adiloş Bebe’yi okurdu. Hatta acı bir anı; o kadar
alışmıştık ki özellikle akşam on birden sonra Deniz’in hücresinden
gelen Ahmed Arif şiirlerine, bir gece şiirler sustu, gelmedi. 5 Mayıs
gecesiydi ve bir gariplik olduğunu sezdik. O gece nöbetçi inzibat
erlerinden, askerlerden biri gelerek ‘Abi, bu gece Deniz’i, Hüseyin’i,
Yusuf ’u asmaya götürüyorlar’ dedi, ağlayarak geldi.