Ben bahçedeki çiçeğim
Açıp serpilmek üzereyim
Pembeyim, yeşilim, kırmızıyım, sarıyım
Benden olmamı bekledikleri kişi değilim
Asla onlarla aynı olmayacağım
İşte bilmeleri gereken bu.
Artık bir değil üç ayrı parçaydık. Bir anne. Bir baba. İkiye bölünmüş bir çocuk. Aslında, bu durumda dört parça oluyoruz çünkü benim kişi olmam gerekiyor: Annemin Izzy'si, babamın Isebellası.