Bu kitap Yusuf Atılgan'ın en sevdiğim yazar olduğunu bana bir kez daha hatırlattı. Atılgan'ın romanlarındaki başarısının aynısı öykülerinde de var. Hele Yaşanmaz ve Bodur Minareden Öte öyküleri gerçekten çok üstün.
Özellikle Kasaba ve Kent'te geçen öykülerinde Kafka'dan oldukça etkilendiğini anlıyoruz. Köy öykülerinde ise müthiş gözlem yeteneği kendisini gösteriyor. Kafka'nın beyaz yakalının içinde olduğu kabusu resmettiği romanlarındaki tat, Yaşanmaz'da kendisini net bir şekilde hissettiriyor. Nasıl Kafka'nın tarzı Kafkaesk kelimesini hak ediyorsa; Atılgan'ın da kendisine özgü tarzı kesinlikle "Atılganist" gibi ayrı ve kendine özgü bir kelimeyi hak ediyor.
