Boncuk Oyunu
Hermann Hesse
Yorumlar ve İncelemeler
Hücre, bünyeye karşı..
Ağır dili olan bir kitabı, ağır bir çevirmen olan 
Kamuran Şipal 'den okumak ayrıca yorucu. Başlamadan önce bilmenizde fayda var.
Her kutlu düşünce, her ulu amaç ve ülkü, güzel hayallerle geleceğe doğru adım adım ilerler. Ve bir gün bu ülkü etrafında kurumsal bir yapı oluşursa, artık öncelikli ülkümüz bu yapıyı korumak ve varlığını devam ettirmek haline geliyor ve başlangıçtaki o amaçlar hep ikinci planda kalıyor.
İnsanın iç ahlakı zaman ve mekan içerisinde sürekli bir devinim halindeyken toplum yakut kurum ahlakı, adetlerle-yasalarla-sözlü/sözsüz kurallarla hep aynı kalmak amacını taşıyor. Bu süreçte insan, içinde bulunduğu organizma ile çatışır hale gelebiliyor. Ve soru birden ışıldıyor zihnimizde: Organizmanın devamı mıdır esas olan, yoksa bireysel ahlak ilkeleri midir?
Bu çatışmayı yaşayan Josef Knecht'in biyografisini anlatıyor bize kitap. Zor zamanlardan sonra tüm insanlık için yüce bir amaçla ortaya çıkan ve ne olduğu anlatılmayan Boncuk Oyunu etrafında şekillenen bir tarikatın, amacını gerçekleştirip evrensel bir ütopyayı yaratmak yerine, bataklıktaki bir lotus çiçeği gibi kendi içindeki cennete odaklanıp dünyayı görmezden gelmesine razı olmayan Josef'in uyanışı her hücremizde hissedilecek bir dille anlatılmış.
Geniş bir zaman ayrılarak, tadına varılarak okunması gereken bir metin.
Sevdiğim bir alıntı ile bitireyim:
"Kendimiz tarihiz, tarihin oluşumundan ve onun içindeki yerimizden biz de sorumluyuz."
