Psikoloji ve felsefeye ilgim okuyamaya başladığım ilk yıllar dersem abartı kaçar ama o kendi seviyemde o yıllara tekabül ediyor diyebilirim. Belki bir şanstır sağlıkçı olmam dolayısıyla akademik diliyle de lise yıllarından beri haşır neşirim. Fakat bu demek olmuyor ki her şeyi biliyor ve her okuduğumu harfiyen anlıyorum. Aksine çoğu zaman okuduğumu anlamıyor ve derinlemesine merak duyuyorum.
Uzun zaman sonra bir kitap ilk kez beni hem bu kadar sarstı ve aynı zamanda bu kadar bilgilendirdi. Yer yer anlamadığım şeyler yine oldu çünkü neticede profesyonel boyutta değil de daha çok bir kitap okuyucusu edasıyla yaklaşabiliyorum. Ama bu yaklaşımımla bile bana kattıkları için Masterson bakışına sonra da Mahler’e şükranlarımı sunuyorum.
Borderline’a Masterson penceresiyle açıklamalar getirip sonra da bunları klinik vakalarla desteklemesi hastalığın çerçevesini kafamda oturtmama müsade etti. Başından sonuna kadar ayrışma-birleşme döneminde olan bu duraksamanın hayatı nasıl etkileyebileceğini sayfa sayfa gördük. Bana kalırsa herkes biraz borderline.
