"Anne, bana bakmıyorsun, gerçek beni görmüyorsun. Ben tenis ya da santrç oynamak veya sanatçı olmak istemiyorum. Ben, Ben olmak istiyorum. Bunları yapamıyorum ama sevebiliyorum.
Bana ne olursa olsun, kendi duygularımı ve davranışlarımı yönetmek benim sorumluluğum. Kimse duygularımı yaratamaz, içmeme sebep olamaz, başkalarına karşı saldırgan olmaya zorlayamaz, beni depresif hale getiremez, çocuklarıma bağırmama ya da vurmama sebep olamaz, arabayı hızlı kullanmama veya kanunlara uymamama neden olamaz. Ben kendi kararlarımı veririm ve her konuda seçim yapabilirim. ... Çocuklarınıza da davranışlarından sorumlu olmaları gerektiğini öğretmeniz önemlidir..... Çocuklara hareketlerinin sorumluluğunu almak öğretilmezse, her şeyi hakları olarak görürler ve bu da bir narsizm özelliğidir.
Davranışının sorumluluğunu alan birini, ancak davranışı kabul ettiğinde, bilincine vardığında ve gerçekten yaptığı için üzgün olduğunda affetmenizi öneririm.