"Size öyle baktığım için bağışlayın beni," dedim. "Size bakarken, doğanın size böylesine cömert davranırken neden başkalarına çok az verdiğini düşünüyordum."
Büyük bir kentte bulunduğum zamanlar, çoğu kez gecenin üçünde ya da dördünde yürüyüşe çıkardım. Koskoca özel bir müzeyi tek başına gezen bir turist gibi hissederim kendimi.
Her kişi peşinden gidilecek bir tekerlektir; çocukken tekerleğe yön verdiğim gibi, davranışlarım, konuştuğum dil ve varlığımla içlerinden birini, gitmesini istediğim yana yöneltebilirim.
Sonuna kadar tam bir "yeralti edebiyatı" örneği. Ancak Dostoyevski'nin Yeraltından Notlar kitabı gibi karakterle özdeşleştirmeye çalışmamış yazar. Geçmişi pek anlatmaya kalkmamış ki anlattığı kısımlarda da aynı davranışlarda. Yaptıklarını mantıklı bir neden oturtup, "yazık adama, bak bundan yapıyor" da dememiş. O nedenle okurken kasvetlenmiyor insan.
BoşlukJerzy Kosinski · E Yayınları · 2014145 okunma