"Köy için bir kere hepimiz yabancı konuklarız! Bir çıkar umarak geliriz, sırtlarını sınavlar, yüzlerine güleriz, sonra fertiği çekeriz! Bilirler bunu...'Leylek senin ne kuşun/Gelir yazın gider kışın, ' diye de anlatırlar...
"Aşırı sevince, mal hırsına, kızgınlığa, hele korkuya kapıldığımız zaman çamaşırlarımızı, suratlarımızın aydın yontulmuşluğunu bir yana iterek bütün güçsüzlüğü, kuşkuları, kıyıcılığıyla dışarı uğrar köylü kurnazlığı!"