Son Osmanlı Padişahı Vahdettin,"Millet sürüdür ben onun çobanıyım" dediğini okuduğum zaman, dehşete düşmüştüm. Oysa ne kadar uygundur Osmanlı'nın millet anlayışına bu söz... Osmanlı'nın millet anlayışı budur, vatan anlayışı da MÜLK...
... Bir Orta Anadolu kasabasında beşinci sınıfı okutuyordum. Bir kağnı geçiyordu, toprak yoldan... İçinde bir hasta kadın yatıyordu. Yorgan lime limeydi. İnsan elinden çıkmış bir şeye değil, korkunç irilikte bir kâbus kuşunun yüzülmüş derisine benziyordu. Yanında yürüyen adamın giydikleri de yorganın tıpkısıydı. Her akşam nasıl çıkarıp her sabah
... İlk köy öğretmen okulunu İzmir Amerikan Kolejinin saray gibi
yapılarında kurduk, ikincisini ahırda... Amma, palavralar gene değişmedi.
Köylü şöyle soylu, böyle boylu... Yok tuttuğunu koparırmış da kopardığını
tükürüksüz, gene yerine yapıştırırmış... Bir pohpohlama ki rezillik...
— Neden rezillik olsun! Yüz yıllar boyu ezilmiş insanlara ruh güveni
vermek, kişiliklerini güçlendirmek suç mu?
— Ruh gücü vermek başka, olmayan şeyleri var sayıp
pohpohlamak başka... İnsanları neden pohpohlarız Halim? Ya eğlenmek, ya
da aldatmak için... Ben ikisini de sevemedim bir türlü... Tepeden tırnağa
yanlış bu iş... Çocukları, yalnız doğayla boğuşacaklarmış, çevredeki
insanlardan hep yardım, hep iyilik göreceklermiş gibi yetiştirmek yanlış...
Göze alınmıyor çünkü karşı çıkacak insanlarla boğuşma eğitimi vermek...
Bunu göze almadan soyut bir köylü şehirli çelişmesi olabilirmiş gibi
yetiştirmek çocukları, ikinci yanlış...