Örtünün ucundan tutup çektim.
Gerçek ölüm böyle görünüyordu. Virüsten etkilenmemişti, dönüşmemişti. Hiçbir ısırık onu geri getiremezdi. Elimi yüzüne doğru götürdüm ama dokunamadım. Herkes ölülerin uyuyor gibi, huzurlu bir ifadeleri olduğunu söylerdi. Ancak öyle değildi. Durgunluk. Dudakları, ağzı, saçları. Her şey yanlıştı. Bu odada, karşımda olmasını kabul edemiyordum. Fakat burada da değildi. Buradaydı ama değildi.