Bu Dünyadan Nazım Geçti
Vala NurettinQuotes
Derler ki, işkencelerin en müthişi, ümide düşürüp o ümidi kırmakmış.
Sayfa 494Kitabı okudu
Bir inilti duydum serviliklerde
Dedim: Burada da ağlayan var mı?
Yoksa tek başına bu kuytu yerde,
Eski bir sevgiyi anan rüzgâr mı?
Gözlere inerken siyah örtüler,
Umardım ki artık ölenler güler,
Yoksa hayatında sevmiş ölüler,
Hâlâ servilerde ağlıyorlar mı?
Sayfa 45 - NâzımKitabı okudu
"Duyuldu kabuğuna tık ettiği civcivin!"
Sayfa 119 - Kırmızı KediKitabı okudu
"Meselâ ben kırk beş yaşımı bitirdim. Ama her gün biraz daha âşık oluyorum. Karımdan, sanattan, tabiattan, insanlardan, idealimden tut da kanaryama kadar her şeye dolu dizgin âşık oluyorum.
Bana öyle geliyor ki bir tek insana, yüz milyonlarla insana, bir tek ağaca, bütün ormana, tek bir düşünceye, fikre, birçok düşünceye ve fikre âşık olmadan yaşamak yaşamak değildir."
Sayfa 396Kitabı okudu
Ah, Nazım!
Acaip bir yalnızlık içindeyim. Mutlak ve tam bir yalnızlık değil. Mutlak ve tam yalnızlık elbette ki çok daha korkunç bir şey olacak. Mutlak ve tam esirlik gibi bir şey. Yahut, mutlak ve tam körlük ayarında bir nesne... Ben yarım bir yalnızlık içindeyim. Bir tarafım, böceklerinden yıldızlarına kadar kâinatın kalabalığını ve dünyânın dört bucağında kaynaşan insanları burnumun dibinde hissediyor, onlarla beraberim.
Onların içinde... Bir tarafım ise yapayalnız. Öylesine yalnız ki bunu, bu hissi ömrümde ilk defa duyuyorum. Kederden boğuluyorum bazen. Bir tarafım boğuluyor. Bir tarafım, ama boğuluyor. Bunu, bu yalnızlık duygusunu, bu kahrolası kederi yenmem lâzım.
Sayfa 363Kitabı okudu