"Viran bir ev gibi yıkıldı Elif Ana.
Yağmur gibi boşaldı, bebekler gibi büzüldü kaldı, devindi, ağladı.
"Murad'ım" dedi höykürdü...
Murat taydaşım, Murat akranım, Murat yoldaşım...
Karanlık günlerde kör bir kurşunla toprağa düştü Murat.
Murad'ım dedi höykürdü...
Vursalar kanım akmazdı. Dünya belime düştü, ağular dizildi boğazıma, öldüm.
Mayısın ilk pazarı, Analar Günüymüş.
İyi ki oğullar günü yok. Yok iyi ki!!!"