"Vatan sevgisi duygusunu içimde ilk uyandıran rahmetli babam olmuştur. Bir gün, ben daha beş yaşında bir çocuk iken, babam elimden tutmuş, çarşıdan eve geliyorduk. O tarihte, Kastamonu'da, memlekette olanı biteni yazan ve Havadis adı ile satılan el kadar bir gazete çıkardı. Babam o günkü Havadis'i aldı, şöyle bir göz attı ve: "Yazık, Selanik de elden gitti." dedi. O zaman bu kaybın ne kadar büyük olduğunu babamın üzüntüsünün derecesinden anlamıştım. Vatan sevgisinin bendeki ilk tohumu babamın bu sözüdür. İstiklal Savaşı sürerken yazmaya başladığım şiirlerde bu tohumun alabildiğine filizlendiği görülür. Bu şiirlerden birkaçı İzmir'in işgali üzerinedir. Ankara Erkek Muallim Mektebi son sınıfında talebe iken, daha Kastamonu İdadisi'nde iken yazdığım bu şiirlerden bir tanesini tarih hocamız rahmetli Vasıf Çınar Bey'e gösterdim. İzmir mebuslarından olan Vasıf Bey
bu şiiri, o tarihte, İzmir'in işgali hatırasına, özel olarak, tek sayı yayınlanan gazetede neşretti. Benim şiirlerimde bu devirde esmeye başlayan vatan sevgisi ile dolu hamasi hava git gide artmış, eksilmemiştir. Okuyucu bu havayı benim gibi hissederse sevinirim." (Önsöz'den)
