Ey İzmir'in hayâli, sen ey gönlümün kızı,
Gezdik peşinde, kalmadı bir yer sorulmadık,
Düştük senin yolunda, fakat hiç yorulmadık;
Baktık o dik, sarp kayalardan uzaklara,
Uyduk o saçlarında esen deli rüzgâra;
Bazan durup karanlığı, etrafı dinledik;
Bazan bu yâd-ilindeki hicrânı inledik...