Budala
Elif BatumanSözler ve Alıntılar
Genç halime sormak istiyordum omuzlarından sarsarak.Yapsaydım muhtemelen ağlardı.Ben de ağlardım belki.
“Sırf diğer insanlar da yapıyor diye bir şeyler yapmanın yanlış olduğunu biliyordum. Diğer insanlar yaptığınız hiçbir şeyin nedeni olamazdı.”
Telefon çaldı.Arayan o değilse ölürdüm. Bu düşüncenin kendisinin ne kadar ölümcül olduğunun farkındaydım.Telefonu açıp alo diyene kadar geçen süre boyunca tekrar tekrar şunu geçirdim aklımdan:İnsan ne ki onu önemseyesin.
Yaradılışın ikinci aşamasısın sen.Boş uzayı ve çölü dolduruyorsun.Son için araç olabilirsin ama o son her şeyin başlangıcı. Sensiz hiçbir şey yok burada,yaradılış için zemin yok.