İnceleme kısmına gelip dünyaları yazmak istememi sağlayan kitap pek çıkmaz. Avazım çıktığı kadar bağırıp SEZGİN KAYMAZ OKUYUN!!! Demek istediğimi de bilmenizi isterim.
Kitap bitti ve şu kadarcık, incecik kitapta en fazla ne kadar gülebilir, ağlayabilir, şaşırabilir bir insan? Gözyaşlarımın görüşümü bulandırıp sayfalara aktığını da söyleyeyim madem... Bakele, benim için çok başkaydı hala öyle ama bu kitap onu ezdi geçti dersem haksızlık mı etmiş olurum? Sarıla sarıla okudum desem abartmış mı olurum? Ama öyle. Elimde değil. Sanki bir maden bulmuşum da hepsi benimmiş o yüzden dinlene dinlene çıkarıyormuşum o madenleri yerin altından. Sezgin Kaymaz'ın kitapları o maden işte. O kadar mutlu ediyor ki beni yazdıkları. Belki okul kütüphanesi sayesinde tanıştım onunla, bir gün raflarda dolaşırken kader bu ya aldım kitabı, sonra... sonrası işte ikinci kitap bitti ama ben kitaplar benim olsun istiyorum. Sezgin Kaymaz yazsın kitabın fiyatı önemli değil kafasındayım artık. Kütüphaneden alıp okuduklarımı da satın alacağım. Hep yanımda olsunlar istiyorum. Rafa baktığımda ne kadar güzel olduklarını hatırlayayım, arkadaşlarıma da durmadan öveyim de öveyim. Bakele bittikten sonra herkese okutmaya çalıştım kitabı 2 arkadaşım okudu şimdi sırada biri daha var. Böyle harika, samimi, içten ve başarılı bir yazarı başkalarıyla tanıştırmaya vesile olabilmekte güzel.
