Bugün Bize Kim Geldi
Sezgin KaymazSezgin Kaymaz ile Türkçenin merkezine yolculuk!
Matrak lakin vefakar, hırpani ve fakat cefakar, en hararetli yerinden, helalinden öyküler, mektuplar!
Derdi günü, işi gücü dil olan bir yazardan hallere, duygulara, insana, hayvanata dair bir edebiyat ziyafeti.
Cayır cayır evler, köpür köpür Hülya'lar, sinmiş ufacık olmuş önlüklü bebeler, koca koca kararları eline yüzüne patlayan biçareler...
Halk ağzından derlemelerle, icat sözcük ve deyimlerle, bitmeyen enerji ve sürprizlerle bakın bugün size kim geldi!
Türler:
184 sayfa
Yorumlar ve İncelemeler
Hayvan Sevgisi Uğruna
Hiç Sezgin Kaymaz okudunuz mu? Ben çok seviyorum tamamen hayatın içinden öykülerini. Çok eğlenceli bir dili var. Arada argo küfür de karışıyor araya. Ama öyle güzel oturtuyor ki metne, kızamıyorsunuz. Konuşur gibi yazıyor Kaymaz. Bağırma değil de " baarma" diyor mesela. En eğlenceli dostunuzdan başından geçen bir olayı dinler gibi okuyorsunuz. Bazen hüzünleniren, çoğu zaman da güldüren, eğlendiren hikayelerine arada kahkahayı da patlatıyorsunuz.
Konusuna gelince yazar karşımıza Sezgin Kaymaz olarak çıkıyor. Kendi başından geçen genelde komik bazı bazı da acıklı hikayesini anlatıyor. Annesi Sabiş, eşi Hülya ve evde beslediği 15 baş kedi köpeği de eşlik ediyor bu öykülere. Özellikle hayvan sevgisine dair bize öğreteceği çok şey var yazar ve eşinin.
Anlatılanların ne kadarı gerçek ne kadarı kurgu bilmiyorum ama okurken sanki hepsi de yaşanmış gerçek olaylarmış gibi okudum. O derece gerçekçi yazmış.
Hiç okumamış olanlara bu kitabını ya da daha önce okumuş olduğum 
Benyusuf ile yazarla tanışmanızı kesinlikle tavsiye ediyorum. Belki de benim gibi diğer tüm kitaplarını okumaya karar verirsiniz.
Yazar Hakkında
Sezgin KaymazYazar · 17 kitap
Sinop (Erfelek) doğumluyum. 5 yaşıma kadar orada kaldım, babam bizi terk ettikten sonra 5 kardeş, bir de anne Konya'ya taşındık. İlkokulu ve Koleji (O zamanlar Maarif Kolejiydi) Konya'da bitirdim. 1980'de Hukuk okumak için Ankara'ya geldim. Sporla ilişkim okulla olan ilişkime ağır bastığı için üçüncü senemde Hukuk Fakültesinden ayrılıp Hacettepe İngiliz Dil Bilimine geçtim. Son sınıfa kadar okulun en başarılı öğrencilerinden biri olmayı bile becerdim. Son sınıfa dönemlik kaydımı yaptırmaya gittiğim gün Türkçe dersini alttan almam gerektiğini, çünkü çaktığımı söylediler. Ben de sinirlenip son sınıftan terk ettim. O arada öğrenci affı çıktı. 10 sene önce sıkılıp bıraktığım Hukuk Fakültesinin 10 sene önce yüzüne bile bakmadığım derslerine üç ay çalışarak hepsini verdim ve afla geri dönüp yeniden Hukuk öğrencisi oldum. Bir süre sonra sınıf arkadaşlarım işi abartıp bana "Amca" demeye başladıkları için tekrar sıkıldım ve tekrar bırakıp İngiliz Dil Bilimine döndüm. Çok şükür diplomamı aldım.
Spora cirit ve çekiç atarak başladım, daha sonra hentbolü seçip 31 sene boyunca antrenörlük yaptım. Araya sıkıştırdığım spor değil okul oldu her zaman. Bu süreçte Kulüp takımlarının yanı sıra Millî Takımları da çalıştırdım.
1990 senesinde günlük uyku ihtiyacımın 1-2 saati geçmediğini, hâttâ 3 saat uyuduğum zaman ertesi gün akşama kadar baş ağrısı çektiğimi fark ediverdim. Geceleri okumaktan sıkılınca da yazmaya başladım. Çok sevdiğim bir arkadaşım taslaklardan birini İletişim'e sızdırınca da Can KOZANOĞLU bana "yazar" dedi. O günden sonra spor dahil diğer bütün işler "araya sıkıştırılan" işler oldu. Yazmanın bu kadar hoşuma gideceğini bilseydim 31 sene top peşinde koşmazdım. Gerçi şu anda Voleybol Federasyonunda top kovalamaya devam ediyorum ama gecelerin bana kalan birkaç saatlik kısmı var. Orada yazmaya çalışıyorum.
