Kitab gündəlik şəklində cəmiyyətə təqdim edilmiş, Jan-Paul Sartre incəliyi. Rokentin 30 yaşlarında bir yazıçıdır və yazmağa başladığı kitab haqqında tam biliklərə yiyələnmək məqsədi ilə, uzun illər səyahət etmişdir. İndi o, Buvildədir və Rollebonu yazır.
Kitab içində yazılmış kitab`mı, gündəlik`mi bərqərar qaldım. Lakin, hər iki müəllifin də bizə çatdırmaq istədiyi əslində "xüsusi mesajlar" .
Sartrenin solçuluğu dəstəkləyən olduğu haqqında məlumatlıyıqsa, deyə bilərik ki, burda da məhz ona işarət verəcək məqamlar da gözdən qaçmır. Mindiyi tramvay daxilində insanların sağ hissələrini iflic, tamah xəstəsi halında görən Rokentin, sol tərəfi inkişaf başlanğıcı kimi görür. Digər tərəfdən, müəllifə görə, varlığımıza heç bir təsirimiz yoxdur, özbaşına varıq. Bu fikir boşuna deyil ki, həyata gəlmək insanın əlində deyil, ölməkdə isə azadıq.
Bu roman üzərindən də varlığımızın heç bir şeydən asılı olmayan,absurd bununla belə, varlıqlarlın bir-birinin "varlığını" necə təsvir etməsindən də bəhs vardır.Bu düşüncələri düşündükdə isə onu ürək bulanması (sanki,özünün olduğundan dolğun hala gəlməsi hissi) tutur.
