Kitap ülkemizde tabu olarak görülen , ötekileştirilen ve pek konuşulmayan muhafazakar bir çevrede yetişen lezbiyen eğilimde olan bir kadının yaşam öyküsünü anlatıyor. Lezbiyenliğini keşfederken inançları, toplumsal baskı ve dürtüleri arasında sıkışıp kalan kadının iç yolculuğu ve çevresindeki yaşamları da içine alarak anlatılmış. Yazar psikolog ve önsözde bu eğilime sahip danışanlarının hikayelerinden yola çıkarak kitabı yazdığını belirtiyor. Kitaba başlarken yazarın mesleğinden dolayı kitabın eş cinsellik hakkında bilgi verirken , psikolojik açıdan anlaşılması konusunda terapi notları şeklinde ele alınacağını düşünmüştüm. Ancak yazar roman olarak kurgulamayı tercih etmiş, edebi dili o kadar zengin olmadığı için bazı yerlerde sıkıldığım oldu. Ancak bizden farklı olanı ötekileştirmeden, toplum dışına itmeden anlamak adına okunması gerektiğini düşünüyorum. Kitapta eş cinselliğin bir hastalık olmadığı ve bu nedenle de tedavi edilemeyeceği belirtiliyor. Zaten suçluluk ve toplum dışına itilme korkusu ile iç huzursuzluk içinde yaşayan bu kişilere farklı isimler altında etiketler yapıştırarak onları toplum dışına iterek ölüm ve fuhuş dışında seçenek bırakmayarak bizler de onları uçuruma iterek sorumlu olmuyor muyuz?Bu konuda uzmanlarca daha fazla kitap yazılmalı, farkındalık yaratmak adına toplumda daha çok konuşulmalı. Yazarın belirttiği gibi maalesef gizli saklı yaşayan , hissettiğinden farklı yaşamlar yaşamak zorunda bırakılan mutsuz birçok insan var.
