Evin altında, çıplak ampulün upuzun gölgesinde paniğin gelişini, yok olduğum hissini yaşamaya başlıyorum. Babam birkaç kilometre ötemde, çevreyoluyla ana caddenin kesiştiği asfalt düğüme bakan ağaçlık bir çayırda yatıyor. İkimiz de yer altındayız; dünyanın dışındayız. Ama o en azından bacaklarını tamamen uzatabiliyor.