"Bir gün doğup büyüdüğüm topraklardan ayrılmak zorunda kalsaydım, vatan diye en çok yüreğim sızlayarak özleyeceğim yer Burgazada olurdu. Benim için Burgaz vatandır. Ben daha küçücük bir çocukken, ailece aşık olduk ona. Önce babam, sonra her birimiz tek tek kendimizce… Ve hiç bitmedi bu aşk.
"Taşını toprağını, kumunu çakılını, ağacını çalısını, börtüsünü böceğini sevdim onun. Ki hiç zor değil… Bir tek gün kalmak yeter.
"Ben büyüdükçe, onun da değişmesini izledim. Burgaz, eski Burgaz değil artık. Değişen dünyaya ayak uyduruyor. Hâlâ onu her gören sevdalanıyor ama… Ah siz onu eskiden görmeliydiniz. Havasını solumalıydınız. Bir şey vardı onda, insanı sarıp sarmalayan, huzur veren ve de eşitleyen."
Çocukluğunda Burgazada ile tanışan Bercuhi Berberyan’ın kaleme aldığı “Burgazada Sevgilim…” kitabı 3. baskısıyla raflarda. 1950’lerden itibaren tatlı anılarla fotoğrafların da yer aldığı kitapta, İstanbul’da başlayıp dalga dalga adalara kadar yayılan değişimden de bahseden Bercuhi Berberyan, eski günlerdeki hoşgörü ve dostluk ortamını “… adalar önce leylak rengi, sonra da yeşil oldular. Şimdi oralar da grileşiyor,…” sözleriyle yâd ediyor.
Tiyatrocu, ressam ve yazar Bercuhi Berberyan’ın üçüncü kitabı “Burgazada Sevgilim..” kitabı 3. baskısıyla adaları ve tarihi sevenlerle, o zamanları merak edenlerle buluşmaya devam ediyor. Çocukluğunda tanıştığı Burgazada’ya duyduğu aşkı anılarıyla anlattığı “Burgazada Sevgilim...” kitabında Berberyan, adadaki sosyal gündelik hayatı okuyuculara, yüzlerinde tebessümler uyandırarak sunuyor. Rumların, Ermenilerin ve Türklerin birbirleriyle hoşgörü içerisinde yaşadığı, dostluklar kurduğu, birbirlerinin yardımına koştuğu adada, Sinema Paradiso’dan Dr. Selahattin’e birçok kişi ve mekânın, yazarın anılarında canlandığı şekliyle anlatılan kitapta ada iskelesinin eski halinden diğer birçok kahramana kadar farklı farklı fotoğraflar yer alıyor.
“İçimiz Isınsın Biraz”, “Ermenistan’da Bir Türkiyeli” kitaplarından sonra yazarın “adalı Yayınları”ndan çıkan üçüncü kitabı olan “Burgazada Sevgilim...” kitabında ayrıca İstanbul’da başlayan ve Burgazada’da da devam eden hem sosyal hem fiziksel değişim de eleştiriliyor. 1950’li yıllardan günümüze değişimi bahsederken Bercuhi Berberyan İstanbul için şu sözleri kullanıyor: “Sanki İstanbul daha pembeydi o günlerde. Sonraları hafif mora çaldı ve gittikçe de karardı… hadi kara değil de koyu gri diyelim…” İstanbul’dan sonra adalardaki değişimi de betimleyen yazar, benzer bir değişimi şu sözlerle ifade ediyor: “Zaten adalar önce leylak rengi, sonra mor değil de yeşil oldular, çünkü hava ne renk olursa olsun, yeşili bastırması zordur. Ve çok uzun süre yeşil kaldılar. Şimdi oralar da grileşiyor. Nasılsa doğal yeşil de azaldı ya…”
Burgazada’nın sevgi ve güvenle perçinlenen, hoşgörünün en yüksek seviyelerde kol gezdiği sosyal ilişkilerinin de özlemle anıldığı kitapta yazar; “Burgazadalı olan herkes Rumca bilir, Rumca şarkılarla eğlenir, Ayazmalara gider, koliva severdi. Ahmetler Ametaki, Mehmetler Memetaki olmaktan hiç gocunmaz, Türkler Ermeni, Rum ve Yahudi’yi karıştırmaz, ‘gâvur’ sözcüğü adada hiç duyulmazdı,” ve “…Bir kere sınıf farkı yoktu. Zengini, fakiri, balıkçısı, doktoru, sanatçısı, çımacısı… istediğiniz kadar çoğaltın… beraber balığa çıkmak gibi, aynı meyhanede içmek gibi, karşılıklı oyun oynamak gibi, sokaklarda şarkı söylemek gibi… büyük bir içtenlikle aynı keyfi paylaşabilirdi,” satırlarıyla bu durumu okuyucuya aktarıyor.
“Burgazada Sevgilim...” kitabını yazmaya başladığı sırada yaşayan, çok sevdiği ve fotoğraflarıyla kitabına katkıda bulunduğu babasını kitabı yazmayı bitirene kadar kaybeden Bercuhi Berberyan’ın babasına atfettiği “Burgazada Sevgilim…”, “taşını toprağını, kumunu çakılını, ağacını çalısını, börtüsünü böceğini sevmek için tek bir gün kalmanın bile yeteceği” Burgazada sevdalıların ve meraklılarının kütüphanelerini süsleyebilecek bir anı kitabı. 13 TL’den satışa sunulan kitap, okuyucuların yüzlerinde tebessüm yaratarak ada hayatı hakkında anılarla beraber pek çok bilgi de sunuyor.
