Kimi zaman insanın kendini bir acıdan soyutlaması, zevkten soyutlamasından çok daha zordur ve anılar o an için onu öyle bir ele geçirmiştir ki, rol yapmaktan başka seçeneği kalmaz.
“Onu seviyorum anne. Ona umutsuzca aşığım... Birine böyle şeyler hissedebileceğim hiç aklıma gelmezdi. O evli, üstelik karısından da hoşlandım durum umutsuz. Ah, öyle seviyorum ki onu!”