Bütün Hikayeleri 5

"Birinin ettiği halt ötekine nimet..."

Levla

Allah, mutlaka dünyayı kullarına sevdirmek için baharı yaratmış olacaktı!..

Reklam

Hakikat kitapta değil, hayatın kendisinde idi. Kitaba inanan esir olur, zihni katılaşır, kafası kerpiçleşirdi. Halbuki ancak... her gün değişen, hiçbir mefhumun dar çerçevesine sığmayan hayat okunmaya layıktı. Hayatın her adımında binlerce garibe, binlerce sır... binlerce dalavere gizliydi. İlim, hikmet, kültür, felsefe, irfan, hep hayatın içinde idi. Mesela elli senedir gezmekle bitiremediği şu İstanbul “bir milyon küsur sayfalı” kocaman bir kitaptı.

Levla

Onun fikrince kitaplar "hakikat" ın üstüne gelişigüzel yığılmış birtakım zarif, süslü kıymetli kerpiçlerdi. Bu kerpiçleri toplayıp bir tarafa atmayan, mümkün değil, hakikati göremezdi.

Levla

İtiraf olunan kusurlar hep affedilirler.

Levla

Ya kitap okuyor, yahut düşünüyordu.