Alnımda incecik ter. Gözleri böyle yakın.
Gök boncuklarım vardı benim. Avucuma alır bakardım.Böyle gömgök, pırıl pırıl.
Parmaklarımı oynattım. Ellerim katı, kocaman.
Şimdi ne yapacağım ellerimi?
Konuşmam yetmiyormuş gibi düşünmeye de başlamıştım. En kötüsü buydu. Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti; ama ben düşündüğümü söylemeye kalktım.