En karanlık günümde kalbime neşe verir.
Aşkın benim içimde hiç solmayan bir bahar.
Beni hayat yolunda yürüten bu sevgidir,
Bir anne eli gibi her ân gönlümü okşar.
Kapılar çalınıyor çıngır çıngır
Duymazlıktan geliyorum
O değildir, diyorum.
Son merhaleden bakıyorum dünyaya
Tepemden tırnaklarıma kadar
Ağrılar, ağrılar, ağrılar…
Başım da bir hoş…
Kapılar çalınıyor şangır şangır
Gelen odur, biliyorum.
Odur kapıdaki.
Bir türlü hazırım diyemiyorum
Hazır değilim ki…
Ellerim bomboş…
Parlak bakışın siler yüreğimin pasını,
Gülüşün unutturur günlerimin yasını.
Bilmem böyle mi sevdi Mecnun da Leyla’sını?
Benim coşkun gönlümde bir değil, bin Mecnun var!