Alaaddin Özdenören... Kendisi Yedi Güzel Adamdan biri ve aynı zamanda Rasim Özdenören'in ikizi. Kendisini şiirlerini okurken tanıdım diyebilirim. Yalnızlığı, aşkı, acıyı, ölümü sıkça işlemiş şiirlerinde. Özellikle de yalnızlığı vurguladığı şiirleri çok güzeldi.
Çünkü yalnızlığım baş çıkartır başka yalnızlıklara (syf 61)
Nerede kıyınızı süsleyen güneşin çocukları
Aşkın ve inancın bahtsız çocukları (syf 16)
Çocuk uykusunda gülüyor
Yılların acı çığlığından habersiz (syf 7)
Ölümün kapısındayım
İzin kağıdı istiyorlar
Oysa ben kaçağım(syf 68)
Kitabı okurken ara sıra Erdem Bayazıt'ın şiirlerini okumuş gibi hissettim. Ne de olsa ikisi de aynı yollardan geçmişler şairliğin:) Birbirlerinden etkilenmeleri normal.
Şiirlerinin birinde Yedi Güzel Adama yer vermesi çok hoştu. Evet o Yedi Güzel Adama da şiir yazmıştı; Cahit Deyince şiirini...
Kitabın ilerleyen kısımlarında Kerem'e Ağıt ve Kerem'in Çantası şiirlerine denk geldiğimde içimde bir kırkıngınlık hissettim. 7 yaşında kaybettiği olduğu için yazmış üstat, böyle tarif etmiş acısını...
Velhasıl kelam kitap şahane. Hemen alıp okuyun efenim. Keyifli okumalar, şiirle kalın..