Ah, yağmur altındaki dinginliği bahçenin
Bu yalın görünümden içim başkalaşmada,
uğultusuyla acı, ıslak düşüncelerin
bağrımda kanat açmış
güvercinlerden kalan.
“Kimse yok türkü çağıran, ağlayan bir köşede,
mahmuzlayan atı, yılanı korkutan kimse yok:
artık bir istediğim yusyuvarlak gözler benim
bakmak için bu dinlenmesi imkansız cesede.”