Bütün Şiirleri 1

Federico Garcia Lorca
Her şey kırılıyor dünyada. Kalan sadece sessizlik.
Sayfa 183 - Varlık Yayınları
Her şey kırılıyor dünyada. Kalan sadece sessizlik.
Sayfa 183
Reklam
Her şey kırılıyor dünyada. Kalan sadece sessizlik. (Bırakın da ağlayayım bu tarlada.)
Ama sen hep sevilmek için yaratılmıştın, İç çekme ve okşanma ve geçmeye kendinden, sevilen bir göğüste ağlamaya kederli, ağzında kokulu bir gülü didikleyip de.
Öyle zor gelir ki bana doğudan batıya değin taşımak tüm kuşlarınla, rüzgâr kollarınla seni...
Sayfa 308
Reklam
Ah neler açtı başıma seni bu kadar sevişim Hava canımı yakıyor senin aşkından; yüreğim, şapkam canımı yakıyor. Var mı bir satın alacak şu tuttuğum kurdeleyi, şu ak iplikten kederi mendiller dokumak için? Ah neler açtı başıma seni bu kadar sevişim!
Adını söylüyorum karanlık gecelerde, belirince yıldızlar ay suyunu içmeye, yapraklar uyudu mu gizli dallarda hele. İçerimde ne tutku kalıyor, ezgi ne de. Ölü demleri çalan o çılgın saatim ben.
...ve şu zavallı insan düşmüş bir melek elbet. Ve belki de yeryüzü yitirdiğimiz cennet.
Sayfa 151
Işıkla dolu işte şu ipekten yüreğim, yitik çanlarla dolu, arılar, zambaklarla; uzağa gideceğim, bu dağlar ötesine, denizler ötesine, yanına yıldızların, istemek için Îsa Efendimiz’den yine masallarla beslenmiş eski çocuk ruhumu, o tüylü külahımla tahtadan kılıcımı.
Sayfa 124
Reklam
Giderdi insanlar ve gelirdi güz.
Sayfa 273 - Varlık Yayınları
Ah, aşk rüzgârla geçti gitti!
Sayfa 175 - Varlık Yayınları
Bir hüzün sızıyor mobilyalardan ve ruhumdan.
Sayfa 110 - Varlık Yayınları
Ölmüştür ay, ölmüştür ama dirilecek bahar olunca.
Sayfa 277
Resim