Bütün Şiirleri 1 Şükrü Erbaş
Bir güz kederiyle iplik iplik ağlıyor
Babam olsaydı
babam olsaydı
babam olsaydı...
Işıklı vitrinler önünde simsiyah bir leke
Çocuk ağlamıyor
Almış kanatlarına bütün özlemlerini
Bir turna sürüsü gözlerinin burcunda
Akşamı parçalaya parçalaya uçuyor...
uzun zamandır kendime bir şair arıyordum :) ve ben şairimi buldum. sanki benim hislerimi yazıyor. insan ilişkileri, toplum ilişkileri doğa ilişkileri vb gibi daha nice konuda o kadar güzel tespitleri var ki şairin.. ve bu kitaptaki şiirle 1980'li yıllarda yazılmış şunu anladım ki dün de bugün de değişen hiçbir şey yok maalesef :(
Kitaptan 149 Alıntı
" Gökyüzü açık da olsa kapalı da
İnsan sevmedikçe onu göremez.. "Bütün Şiirleri 1, Şükrü Erbaş
Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim.
Çocukların uçurtmalarına benziyorsun,
biliyor musun ?
Hüzün
Kimsenin sevinci kimseye bir şey demiyor
Kimseler duymuyor başkasının hüznünü...
Herkesin kendi rüzgârıyla üşüdüğü bu yerde
Yalnızlığa çarpa çarpa tarazlandı bedenim
"O kadar çok şey geçti ki gözlerimizin önünden
Sonunda hiçbir şey göremez olduk."
Günüm seninle başlasın istemiştim
Çok değil ki...
Bir içten gülüşünle ışısın gecem
Uzun suskunlukların dilsiziydim
Sesin aksın istemiştim dupduru
Dağ suları gibi serin
Yüreğimin ölü topraklarına.
Kirpiklerin gölgelesin yüzümü
Gözlerin ömrümün göğü olsun
Demiştim, çok değil ki.
Gece, yalnızlığımıza çekilen gök perdeyse
şiir içerdeki aydınlığımızdır.
Söylenen her söz biraz daha
Biraz daha büyüttü suskunluğumu...
Kimsenin sevinci kimseye bir şey demiyor
Kimseler duymuyor başkasının hüznünü...
Usul gülüşlerimizde hüzün lekeleri
Küçük ayrıntılara yöneldik nicedir.
(İçedönük duygulu karamsar)
