"SINIF'ın ozanıyım mimli
HABABAM SINIFI'nın yazarıyım ünlü"
Kendisinin de ifade ettiği gibi Hababam sınıfıyla ünlü ama aslında o öncelikle kendini şair/ozan olarak tanımlıyor. Bu nedenle de Hababam Sınıfı ilk olarak basıldığında isminin yerine "Stepne" lakabını kullanıyor.
(Bu kitapla ilgili de söylenecek çok şey var ama yeri bu inceleme değil. Sadece "defalarca izledim ben" diye düşünerek kitabını okumaya gerek duymayanlara sözüm şudur: O izlediğiniz gerçek Hababam Sınıfı değil, popülist amaçlarla saf güldürüye indirgenmiş, eleştiri boyutu -ki kitabın asıl amacı bu- yok sayılmış bir uyarlama... Kitabı okuyunuz...)
1940 toplumcu sanat kuşağının büyük şairlerinden biri olarak tanımlanan şair, şiirinde en iyi bildiği insanları oldukça gerçekçi bir şekilde anlatıyor...Kim onlar? Vitrinleri seyreden yoksullar, geride miras değil borç bırakarak ölen memurlar, kapıcılar, emekliler... Şiirinde isyan, kin, nefret yok... Anlattığı basit, sıradan, gürültüsüz ama "iyi" insanlara karşı alabildiğine sevgi ve merhamet var. Yoksulluk edebiyatı da değil yaptığı... Yaşamın zenginliğini anlatmak...
Biçim olarak da şiire ölçülü uyaklı hece şiiriyle başlamış. Ama yıllar içinde Nazım Hikmet' in serbest şiirine hayranlıkla bakarken Garip akımını da gözlemiş. Salt biçimcilikten kesinlikle uzak durarak, nihayetinde "bir sınıfın ihtiyaçlarının müdafaasını yapmak" kadar "zevkini aramak, bulmak, sanata onu hakim kılmak" amaçlarıyla kendi şiirini oluşturmuş.
