Dünya şiir gününde en etkinlendiğim her okuyuşumda gözyaşlarıma hakim olamadığım yaşayan en büyük kalemlerden şiir üstatlarından Şükrü Erbaş’ın Ömür Hanımla Güz Konuşmaları şiiriyle.. Kutlu olsun
Şükrü Erbaş;"Kimsenin kimseyi anlamadığı bir dünyada söz boşluğu dövmekten başka ne işe yarıyor ki? Olanağı olsa da insanların yürekleri konuşabilseydi dilleri yerine, her şey daha yalansız, daha içten olurdu. Aklı silmeli diyorum insan ilişkilerinden. Yanılıyor muyum? Olsun.
Yanıldığımı biliyorum ya..."
Kimseler görmedi Ömür Hanım, bu dünyadan ben geçtim.
İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim. -içinde senin ve benim ağırlığım- benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde, incelik adına, ben geçtim...