Bütünün Bir Parçası
Steve ToltzSözler ve Alıntılar
Çocukken içime kapanıktım. Diğer çocuklar ise neşeli konuşkandılar. Kendimi onlardan üstün hissediyordum. Ama beni kendilerinden aşağı görüyorlardı, böylece kıskançlaştım. Bütün dünyayı sevmeye hazırdım. Hiçbiri beni anlamadı. Ben de nefret etmeyi öğrendim...
Okurken bunalıma girdim :)
"Kendini öldürmeden önce en dibe kadar gitmek mi istiyorsun? Dur sana zaman kazandırayım. Bunun dibi yok. Umutsuzluk dipsizdir. Oraya asla gidemezsin. Bu da kendini asla öldüremeyeceğinin nedenidir.
... Sadece saçma sapan şeylere bağlı olanlar intihar edebilirler ama sen asla. Bilirsin hayata, aileye ve bütün her şeye saygı duyan biri, boynuna ilmeği ilk geçireceklerdendir, oysa sevdiklerini ve sahip olduklarını fazla düşünmeyenler ve bunların bir anlamı olmadığına inananlar, bunu yapamazlar.
İroni nedir bilir misin? Ölümsüzlüğe inanıyorsan, kendini öldürebilirsin ama hayatın, insanların insafsızca mahkum olduğu, iki engin boşluk arasında kısa bir ışık titremesi olduğunu hissediyorsan, buna cesaret edemezsin."
Sayfa 83 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Sana söylüyorum, tanıdığın ve sana en yakın görünen insan büyük olasılıkla sana en yabancı kişidir.
...bir şeyi unutmak için çok çaba harcarsın, o çabanın kendisi bir anı olur. Unutmayı unutmak zorundasındır ki, bu daha fazla hatırlanmaya değer.
"Suçluluk duymadan kendimle iftihar etmek istiyordum. Beynimi öpmek istiyordum. Kendimi bin yaşında hissediyordum. Topraktan daha yaşlı hissediyordum. Kelimelerin ve düşüncelerin gücünü aşmıştım."