" Benim de yerim bu el oldu yâhu
Gençlik bahçesinde sel oldu yâhu!
Çünkü tâ derinden bağrımı yaran,
O başımın tâcı el oldu yâhu!
Saçları boynumda dalgalandı da,
Beni boğmak için tel oldu yâhu !
Ateşte yaktıktan sonra nefesi
Külümü savurdu, yel oldu yâhu !
Ben bu halden ibret almadan göçtüm.
Ondan ibret alan, el oldu yâhu!" N.F.K