Büyük Erdemler Risalesi

Sade insan

Sadelik, kişinin kendini, gururunu ve korkusunu unutmasıdır: Sadelik, endişeye karşı rahatlıktır, kaygıya karşı sevinçtir, ciddiyete karşı hafifliktir, düşünmeye karşı kendiliğindenliktir, özsaygıya karşı sevgidir, kibre karşı hakikattir...

Sayfa 205Kitabı okudu

Gökhan

Sade insan

Kendini yargılamak, kendini ciddiye almaktır elbette. Sade kişi, kendi hakkında bunca soru sormaz. Kendini olduğu gibi kabul ettiği için mi? Bu bile çok şey söylemektir. Kendini ne kabul eder ne de reddeder. Kendini sorgulamaz, kendi üzerine düşünmez, kendini ele almaz. Kendini ne över ne küçümser.

Sayfa 197Kitabı okudu

Reklam

Gökhan

İdeal insan, sade insandır.

Kendi basit yolunu izler; yüreği hafif, ruhu huzur içinde, hedefsiz, özlemsiz, sabırsızlıktan uzak. Dünya onun krallığıdır, bu da ona yeter. Şimdiki zaman onun ezeliyetidir; bu onu doldurur. Kanıtlayacağı hiçbir şey yoktur, çünkü kendini göstermek istediği bir şey, “gibi olmak” istediği bir şey yoktur. Arayacağı bir şey de yoktur, çünkü her şey buradadır zaten. Sadelikten daha sade ne olabilir? Daha hafif ne olabilir? Bilgelerin erdemidir bu ve ermişlerin bilgeliği.

Sayfa 206Kitabı okudu

Gökhan

Kuşkusuz, ötekini, ancak kendimizi severek sevebiliriz ve belki de, kişi kendini, ancak öncelikle başkasından alınan ve içselleştirilen sevgiyle orantılı olarak sevebilir.

Sayfa 57Kitabı okudu

Gökhan

Peki nedir o halde bağışlamak? Kin beslemeye son vermektir ve gerçekten de, bağışlamanın tarifi budur: Haklı görülen hıncın, kinin, kızgınlığın, intikam ya da cezalandırma arzusunun üzerinde zafer kazanan erdemdir.

Sayfa 154Kitabı okudu