Büyük Erdemler Risalesi

400 syf.

· Kitabı okudu

9/10 puan verdi

·

Liked

·

Read in 6 days

Sponville bu eserinde; erdem, ahlak gibi temel insani konuları felsefi açıdan oldukça detaylı bir şekilde incelemiştir. Eser, henüz başlangıç safhasında, erdem'in kitaplardan ziyade örneklerden öğrenilebileceğini belirtmiştir ki bence ilginçtir. Kitap, erdemler üzerine yazarın kendi derin birikiminin yansıtıldığı bir kaynaktır. Üzerine sayısız eser yazılmış bu konuda, Yunan felsefecilerinden günümüze kadar değişik fikir insanlarının görüşleri kıyaslamalı veya paralel olarak ifade edilmiştir. Buna rağmen, genel olarak yazarın kişisel tezleri ağır basmaktadır. Erdemler izah edilirken, hangi ahlaki unsurların erdem olup olmayacağı da belirtilerek, yazar kendisini bazı diğer filozoflardan ayrı bir yerde tutmakta fakat bunu yaparken de objektif bakış açısını korumaktadır. Genel olarak bahsi geçen erdemleri konu başlıklarına göre şu şekilde sıralayabiliriz: Nezaket, Sadakat, Basiret, Ilımlılık (itidal), Yiğitlik (cesaret), Adalet, Cömertlik, Merhamet, Bağışlama, Minnet, Alçakgönüllülük, Sadelik, Hoşgörü, Saflık, Yumuşak Huyluluk, İyi Niyet, Mizah, Aşk / Sevgi. Konular arasında 12. kısımda oldukça başarılı ve özgün bir biçimde incelenmiş olan "sadelik" bölümünü oldukça beğendiğimi belirtmeliyim. Aslen benim de hayat felsefemle paralellik göstermesi bir yana, "ideal insan mizacı" olarak nitelendirdiğim sade insan yapısı, kanaatimce okuyucuya çok şeyler katacaktır. Hatta bu bölümün biraz daha hacimlendirilerek ayrı bir eser olarak neşredilmesi de bence gayet yerinde olacaktır. Oldukça kıymetli ve öğretici olan bu eseri, konuya ilgi duyan herkesin okumasını ümit ederim.

Büyük Erdemler RisalesiAndre Comte-Sponville · İletişim Yayınları · 2020167 okunma

Gökhan

Sade insan

Sadelik, kişinin kendini, gururunu ve korkusunu unutmasıdır: Sadelik, endişeye karşı rahatlıktır, kaygıya karşı sevinçtir, ciddiyete karşı hafifliktir, düşünmeye karşı kendiliğindenliktir, özsaygıya karşı sevgidir, kibre karşı hakikattir...

Sayfa 205Kitabı okudu

Reklam

Gökhan

Sade insan

Kendini yargılamak, kendini ciddiye almaktır elbette. Sade kişi, kendi hakkında bunca soru sormaz. Kendini olduğu gibi kabul ettiği için mi? Bu bile çok şey söylemektir. Kendini ne kabul eder ne de reddeder. Kendini sorgulamaz, kendi üzerine düşünmez, kendini ele almaz. Kendini ne över ne küçümser.

Sayfa 197Kitabı okudu

Gökhan

İdeal insan, sade insandır.

Kendi basit yolunu izler; yüreği hafif, ruhu huzur içinde, hedefsiz, özlemsiz, sabırsızlıktan uzak. Dünya onun krallığıdır, bu da ona yeter. Şimdiki zaman onun ezeliyetidir; bu onu doldurur. Kanıtlayacağı hiçbir şey yoktur, çünkü kendini göstermek istediği bir şey, “gibi olmak” istediği bir şey yoktur. Arayacağı bir şey de yoktur, çünkü her şey buradadır zaten. Sadelikten daha sade ne olabilir? Daha hafif ne olabilir? Bilgelerin erdemidir bu ve ermişlerin bilgeliği.

Sayfa 206Kitabı okudu

Gökhan

Kuşkusuz, ötekini, ancak kendimizi severek sevebiliriz ve belki de, kişi kendini, ancak öncelikle başkasından alınan ve içselleştirilen sevgiyle orantılı olarak sevebilir.

Sayfa 57Kitabı okudu