Sponville bu eserinde; erdem, ahlak gibi temel insani konuları felsefi açıdan oldukça detaylı bir şekilde incelemiştir. Eser, henüz başlangıç safhasında, erdem'in kitaplardan ziyade örneklerden öğrenilebileceğini belirtmiştir ki bence ilginçtir. Kitap, erdemler üzerine yazarın kendi derin birikiminin yansıtıldığı bir kaynaktır. Üzerine sayısız eser yazılmış bu konuda, Yunan felsefecilerinden günümüze kadar değişik fikir insanlarının görüşleri kıyaslamalı veya paralel olarak ifade edilmiştir. Buna rağmen, genel olarak yazarın kişisel tezleri ağır basmaktadır. Erdemler izah edilirken, hangi ahlaki unsurların erdem olup olmayacağı da belirtilerek, yazar kendisini bazı diğer filozoflardan ayrı bir yerde tutmakta fakat bunu yaparken de objektif bakış açısını korumaktadır.
Genel olarak bahsi geçen erdemleri konu başlıklarına göre şu şekilde sıralayabiliriz: Nezaket, Sadakat, Basiret, Ilımlılık (itidal), Yiğitlik (cesaret), Adalet, Cömertlik, Merhamet, Bağışlama, Minnet, Alçakgönüllülük, Sadelik, Hoşgörü, Saflık, Yumuşak Huyluluk, İyi Niyet, Mizah, Aşk / Sevgi.
Konular arasında 12. kısımda oldukça başarılı ve özgün bir biçimde incelenmiş olan "sadelik" bölümünü oldukça beğendiğimi belirtmeliyim. Aslen benim de hayat felsefemle paralellik göstermesi bir yana, "ideal insan mizacı" olarak nitelendirdiğim sade insan yapısı, kanaatimce okuyucuya çok şeyler katacaktır. Hatta bu bölümün biraz daha hacimlendirilerek ayrı bir eser olarak neşredilmesi de bence gayet yerinde olacaktır. Oldukça kıymetli ve öğretici olan bu eseri, konuya ilgi duyan herkesin okumasını ümit ederim.
