Büyük İskender 2 - Anadolu'nun Kapıları
Valerio Massimo ManfrediOldest Büyük İskender 2 - Anadolu'nun Kapıları Posts
You can find Oldest Büyük İskender 2 - Anadolu'nun Kapıları books, oldest Büyük İskender 2 - Anadolu'nun Kapıları quotes and quotes, oldest Büyük İskender 2 - Anadolu'nun Kapıları authors, oldest Büyük İskender 2 - Anadolu'nun Kapıları reviews and reviews on 1000Kitap.
"Bütün buraya mı?" diye sordu Dinokrates.
"Bütün buraya," dedi Kral. "Hemen yarın, seherin ilk ışıklarıyla çalışmaya başlamanı istiyorum. Ben bir yolculuğa çıkmak zorundayım, döndüğümde evlerin yükselmeye, yolların taşlarının dizilmeye, limanın rıhtımlarının yapılmaya başlandığını görmek isterim."
"Elimden geleni yapacağım, efendim. Peki, bana kim para verecek?"
"Genel Sekreterim Eumenes verir." Sonra bu tuhaf mimarı, ıssız ovanın ortasında elinde topuzu, belinde aslan postuyla ardında bırakıp çadıra dönmek üzere arkasını döndü. "Kolay gelsin!" diye seslendi.
Kral şölene ve arkadaşlarına katılmadan, "Son bir şey efendim," diye atıldı adam. "Kentin adı ne olacak?"
"İskenderiye. İskenderiye dünyanın en güzel kenti olacak."
Sayfa 352Kitabı okudu
Ansızın eşeğinin küfelerine gübre yüklenmiş bir adamla karşılaştılar. Bahçıvanı her bir bitkinin altına teker teker gübre dökerken seyrettiler; adamın işini müthiş bir sevgi ve özenle yaptığı gözden kaçmıyordu.
Çevirmen sözlerini sürdürerek, "Pers valisine karşı ayaklanma olduğu zaman isyancılar bu bahçeyi ateşe vermeye karar verdiler, "dedi. "Ama bu adam kendini parmaklıklı kapının önüne atıp böyle bir suç işlemek istiyorlarsa, ellerini önce onun kanıyla kirletmelerini gerektiğini söyledi."
"Kral o olacak," dedi Ephestione.
"Bir bahçıvan mı?" diye sordu şaşkınlıkla çevirmen.
"Evet. Kendisinin bile olmayan bir bahçenin bitkilerini kurtarmak için ölmeye hazır olan bir adam, halkını korumak ve kentini onurla, geliştirmek için kimbilir neler yapar?"
Kral onu sakinleştirmeye çalışarak, "Kimsenin dinle ya da tanrılarla alay etmek gibi bir niyeti yoktu Aristandros," dedi. "Biz, halkın bilgisizliğinden yararlanmak isteyen bazı açıkgözlerden söz ediyorduk. Haydi şimdi içip neşemizi bulalım. Yazgımızı öğrenene dek, pek çok zorluğu göğüslemek zorunda kalacağız."
"Neden söz ediyorsun?"
Adam fenerini suyun kaynadığı kayanın duvarcığına yaklaştırarak Kral'ın bilmediği harflerle kazılmış bir yazıyı aydınlattı.
"Şundan söz ediyorum," dedi yazıyı göstererek.
"Peki sen okumayı biliyor musun?"
Kahinin sesi tuhaflaştı, sanki boğazından bir başkasının sesi çıkmaya başlamıştı:
Asya'nın efendisi geliyor,
Gözlerinde hem gündüzü,
Hem geceyi taşıyan adam.
Lysippos şaşkınlık içinde, sessizce kralını dinliyordu;
nasırlı büyük elleri kımıltısız bedeninin yanında sarkıyordu.
İskender onun ellerini tuttu; "Bu eller mucize yaratabilir, biliyorum. Üstesinden gelemeyeceğin hiçbir şey yoktur, yeter ki iste. Sen benim gibisin Lysippos; bu nedenle senden başka hiçbir heykeltıraş benim heykelimi yapamaz. Biliyor musun, Mieza'daki evimizde benim ilk portremi yaptığın gün, Aristotales ne demişti? "Tanrı varsa, Lysippos'un ellerine sahiptir.' Şimdi şehit arkadaşlarımı tunçta canlandıracaksın. Bunu yapacak mısın?"
"Yapacağım İskender ve bu dünyayı hayrete boğacak bir yapıt olacak. Sana yemin ediyorum."
"Kolların her zamanki gibi çok güçlü, efendim." Kampaspe'nin kulağına bu sözleri fısıldayışındaki eda üç gün önce ölmüş bir insanın bile kösnüllüğünü uyandırırdı.
"Belki unutmuş olabilirsin, ama kollarım kadar güçlü başka şeylerim de var," dedi İskender gene fısıldayarak.
Apelles utançla öksürerek: "Efendim bu tablo yüzyıllar boyunca yaşayacak bir yapıt olmalı. Hatta bu tablolar demeliyim, çünkü iki resmini yapmak istiyorum."
"İki mi?" diye sordu İskender.
"Sen kabul edersen elbette."
"Söyle bakalım."
"İlk resim Zeus gibi şimşek fırlatmak üzereymişsin gibi ayakta dururken çizilecek. Argos hanedanının simgelerinden biri olan kartal bulunacak."
Sonra Pers süvarileri kaçmaya başlayınca hetairoi'ler, Thessalialılar, Trakyalılarla Triballilerin hafif süvarileri onların peşine düştüler.
Şimdi önde pezhetairoi zırhlı piyadeleri, bir de Memnones'in saflarını bozmadan, omuz omuza, gövdelerini büyük dışbükey kalkanlarla yüzlerini korinthos tarzı maskeyle koruyan paralı askerleri vardı. Her iki ordu avaz avaz:
Alalalâi'
diye bağırıp mızraklarını uzatarak öne atıldılar.
