"sevda: beklemektir." Başını, sonunu, her yerini sevdiğim bir kitap. Öyle bir dalmışım ki içine beni de sürüklemiş; bir boş sayfasını doldurmuşum kelimelerimle :) İnsanda böyle yazma aşkını kamçılayan etki bırakmak bence çok zor. Zaten incelemelerimi okuyan çok kişi yok, eklemek istedim yazdıklarımı, kitabın bende uyandırdıklarını:
"Bir şeyi öyle çok seversin ki
-bu hayatında mucize gibi nadidedir-
yitirmeden yaşarsın iliklerinde onsuzluğu
Birini öyle çok seversin ki
varlığı da yokluğu da müsavidir artık.
O'ndan öncem karanlık, sonram yok.
O'nu öyle çok seversin ki
uçsuz, bucaksız okyanusların en diplerinde
sığlarında bile alırsın nefesini.
dip, son bulmaktır.
sığ, umutsuzluk.
Bir adım atsan uçabilecekken gökyüzüne
denizde almaktır son nefesini
Seni öyle çok severim ki."
