Bu kitabımda; bir zarftan söz etmek istiyorum. Herkesin bir alışkanlığı vardır. İşte benim yeni alışkanlıklarımdan biri de o idi; halk imamla namazı kılıp çıktıktan sonra bu sakin ortamda ibâdet etmek... Yalnız başınayım... Öyle ya, bu küçük câmide benden başka kimse yok şimdi... O an; benim sessizliğe bürünme anım biliyorum. Kostantini Mescidi´ndeyim... Yanıbşında uzun yıllar en büyük kilisilerden, biri olarak kalmış sonra bağımsızlığın ertesinde halkımızın malı olmuş Dâr elBay´ın olduğu küçük mescitte... Okuyucudan bu kitabı, perde gerisinden konuşmak isteyen bir Cezayirli´nin yazdıkları olarak kabûl etmesini istirhâm ediyorum.
-Malik bin Nebî Cezayir-
Mayıs-1965
