Tüm insan varlığını,
İnsan damarlarındaki öfkeyi ve balçığı.
Bir görüntü salınıyor önümde, insan mı, gölge mi.
İnsandan çok gölge, gölgeden çok görüntü:
Çünkü bakarsın çözer dolanan yolunu
Hades’in kukasına sarılı mumya kefeni:
Kurumuş, soluksuz bir ağız
Soluksuz ağızları çağırır;
Selamlıyorum üstüninsanı,
Hayatta ölüm diyorum buna, ölümde hayat.
ADAM YAYINLARI/Birinci Basım Ekim 1985/Cevat Çapan